Doorgaan naar inhoud

Home
Boeken
- Boek: De Maagd is Terug
Schrijfcoaching
Shop
Agenda
Christine

Winkelmand

Je winkelwagen is momenteel leeg.

Terug naar winkel

Volg mij op Instagram

Instagram bericht 17917229708484933

Instagram bericht 17917229708484933

Het waren de jaren zeventig. Moeders droegen mini-

Het waren de jaren zeventig. Moeders droegen mini-rokken en alle vaders rookten. Kinderen wiebelden los op de achterbank. En niemand maakte zich daar druk om. Ik was hevig verliefd op Rob de Nijs. ‘Het werd zomer’, zwoelde hij. Het leven scheen voluit warme stralen van groots klein geluk.

In die dagen gingen we wekelijks naar de boot die aan een vrij stukje land in Vinkeveen lag. Eerst een houten zeilschip, toen een eigenwijze Doerak en tenslotte de grande Santa Maria.

Het leven was bedoeld om gulzig van te genieten. Dat leerden de heerlijk hete zomerse dagen mij. Terwijl de wind de kruimels Nibbit van boord blies. En ik Appelsientje dronk uit een pakje.

Na het overlijden van mijn vader zette de Santa Maria koers richting Parijs. Ik bleef stil achter op de ijzige oever waar de meeuwen krijsten en de masten floten.

Als ik mijn ogen sloot, voelde ik de golven deinen onder mijn voeten en hoorde ik het kabbelende water zacht klotsen tegen de romp.

Terwijl ik dit schrijf bewegen we over de golven op de Vecht.

Sinds vorige week hebben we een boot! En varen Truus en ik de Proteus van Strijensas naar Vinkeveen.

Ik ben terug in het beste van de jaren zeventig.

De wind blaast vrijheid.

Het is zomer.

Vannacht sprong Nacho op het bed. In het schemerli

Vannacht sprong Nacho op het bed. In het schemerlicht zag ik dat hij dicht tegen het gezicht van mijn liefje was gekropen. En dat terwijl de waaier toch al wanhopige pogingen deed wat koelte te blazen. ‘Kom eens hier jij’, zei ik en pakte het beestje beet. Het hoofd van Truus bewoog mee. Op dat moment zag ik dat Nacho gewoon in zijn mandje lag. ’Dat is mijn haar,’ gromde het kussen.

‘Een meesterwerk. Ik heb overal ezelsoortjes gem

‘Een meesterwerk. Ik heb overal ezelsoortjes gemaakt.’ -Myrna Goossen

Als kind bracht ik mijn zomers leven door in Vinke

Als kind bracht ik mijn zomers leven door in Vinkeveen. We hadden een boot. En alles aan dat leven ademde vrijheid, geluk, nieuwe ideeën, spannende ontmoetingen, stilte, natuur, grote dromen.. Later schreef ik mijn eerste twee boeken aan boord van de Santa Maria. Na het overlijden van mijn vader werd het schip gekocht door een jong stel dat op de Santa Maria ging wonen in Parijs. Die romantiek laat mijn hart acuut chansons zingen. Waar mijn nieuwste boek vanaf volgende week wordt geschreven..? Ik laat het je raden. Je ideale schrijfplek creëren, met je eigen rituelen, grootste dromen, lekkerste woorden, favoriete gewoonten; dát is voor mij het bestsellerleven. Waar schrijf jij deze zomer?

Ze gingen altijd samen: broer @johnpannebakker en

Ze gingen altijd samen: broer @johnpannebakker en onze geweldige moeder, naar André Rieu op het Vrijthof.
Na haar overlijden mag ik met John mee, gecombineerd met twee dagen Maastricht. Omdat tradities er zijn om blij te vieren. En als er iemand is die geluk brengt in de wereld dan is het die André Rieu. Een verloren traan op gezichten vol blijdschap. Een plein vol verbinding. Waren er maar meer zoals hij; wat zou de wereld hemels zijn. Nietwaar, mama?

Gisteren was ik in de sauna. Inderdaad, toen het b

Gisteren was ik in de sauna. Inderdaad, toen het buiten 40 graden was. Ik had mijn opschrijfboekje bij me en drie boeken. Dat is het voordeel van een sauna, verder hoef je niets mee te nemen.
Net toen ik dacht: ik zou wel een huisgemaakte ijsthee willen met veel ijs; stond er een jongen naast me. ‘Alsjeblieft. Met extra veel ijs.’
‘Dankjewel’, zei ik blij.
Daarna dacht ik pas: Maar ik had hem niet besteld. Waarschijnlijk zit er nu iemand zonder…
Ik meldde het braaf bij een van de vrouwen op het terras. Die met zo’n schortje.
‘Maar het staat al op jouw rekening’, zei ze.
‘Ik had hem nog niet besteld.’
‘Ook niet per ongeluk en dan met je bandje langs een van onze apparaten?’
‘Eh…nee. Ik lig al twee uur op een bedje tussen het riet.’
‘Geniet ervan’, zei ze.

Zo’n dag dus. Dat er van boven wordt gezorgd. Met precies dat waar je behoefte aan hebt.

© Christine Pannebakker 2020 – 2022 | Made with ♡ by Mediamora | Foto’s: Cindy Bakker en Petra van Vliet | Algemene Voorwaarden | Privacyverklaring

Scroll naar top